2012'de ben

hayatımın mucizesiyle tanıştım,hayatım değişti..küçücük bi adama aşık oldum !
anne olmanın verdiği o tarifsiz özgüveni ve cesareti öğrendim..
herkese güvenilmeyeceğini (yine) anladım..
30'undan sonra dost bulmak zormuş,gördüm..
ummayacak taşın baş yardığını,
kompleksli insanların neler yapabileceğine tanık oldum..
affetmeyi ama unutmamayı,.
bir nebze olsun umursamamayı ,
huzur bozanları uğurlamayı
insanları kendimden çok önemsememeyi
ikiyüzlülüğün bu yılın da modası olduğunu
yufka yüreğini sana kol böreği olarak hakkaten yedirebileceklerini,
en zor anlarımda oğlumun nefesinin tek ilaç olduğunu
hatalarımdan ders çıkarmayı
lohusa depresyonunun ne bok bişey olduğunu,
en zor zamanlarında yanında olduklarımın,en iyi günümde bile nazımı çekemeyeceklerini...
vicdan rahatlığının hiçbir şeye benzemediğini
arkadaşların ne kadar güzel varlıklar olduğunu,
ne güzel dostlar biriktirmiş olduğumu
ÖĞRENDİM..

iyi mi oldu ?? iyi oldu..bi yaş daha büyüdüm 19 oldum ;)

hepinize en güzelinden en mutlusundan  bir yıl dilerim..hohhoohhoh !

aysun kayacı dudaklıgiller

merhaba,
naber nassın?? bizler iyiyiz allahımıza bin şükür..kış geldi hava soğudu miss gibi sımsıcak ev keyifleri sürmekteyiz,anlayacağınız yuvarlanıp gidiyoruz - ki gerçekten yuvarlanıcaz nerdeyse maaile -neyse efendim..
bugün bi ilk yaşadık oğlumla..oğlum durduğu yerde öylesine bi düşüş becerdi ki dişleriyle dudağını patlatıp bir kaç dakikalık bir panik yaşamama sebep oldu...neden bir kaç dakika?? çünkü sanırım allah annelere özel bir güç veriyor,normalde evham kraliçesi olan ben,ona bişey olduğu an Zeyna kesiliyorum,pelerinimi takıp uçuyorum , yavrumu kurtarıp tekrar eski halime,özüme,evham kraliçesine dönüyorum...

kendini parçalarcasına ağlamasının ardından ağrısı da geçti sanırım , kendine geldi...baktım sağ üst dudak bildiğin şiş,yamulmuş..kıyamam yavruma görüntüsünden bi haber şirinlik yapıyor hala..:D tabi ağrı sızı geçip olay unutulunca bizimkinin kurtları kaynamaya devam etti,hatta eskisinden bile daha azgın bi hal aldı bu durum..velhasıl kelam en son bulaşık makinesinin içinden çıkartıp kendisini uyuttum..

akşam babamız geldiğinde,hoş beş muhabbetten sonra dudağını gösterdi ..gece uyurken kafasını çarptı sıpa diye..baktım adamcağızın dudak da oğlundan geri değil...bu kadar olur demeye kalmadı,sofrayı hazırlarken kızgın tavada unuttuğum  çatalı yemeğin tadına bakçam derken üst dudağıma basmayım mıııııı !!!
benim dudak da yanıp şişti..

anlayacağınız maile Aysun Kayacı olduk geziyoruz..neyseki çok önemli yaralar değil...yara izinden ziyade çok güzel anılar kaldı..aileyiz biz..birimizin yarası hepimizin..hem de manen değil,resmen,madden :)